Śnieżne Kotły to polodowcowe kotły znajdujące się w zachodniej części Karkonoszy. W ich obrębie oraz na ich przedpolu znajduje się kilka wałów moren czołowych i bocznych, natomiast przestrzeń pomiędzy nimi pokryta jest głazami moreny dennej. Najwyższe osiągają około 15 metrów wysokości. Powstanie kotłów oraz moren miało miejsce w plejstocenie, prawdopodobnie w czasie ostatniego zlodowacenia zwanego bałtyckim. Całe otoczenie kotłów zbudowane jest z granitu karkonoskiego. Na dnie Wielkiego Śnieżnego Kotła i na przedpolu Małego Śnieżnego Kotła, pomiędzy morenami, znajdują się trzy, okresowo wysychające jeziorka polodowcowe. Śnieżne Kotły są doskonałym przykładem występowania alpejskiego krajobrazu w Karkonoszach. W ich obrębie występuje wiele chronionych i rzadkich gatunków roślin. Na skałach moreny rosną najstarsze rośliny Karkonoszy - porosty miseczkowate, mające ponad 600 lat. Prawdopodbnie od XIX wieku przy Śnieżnych Kotłach znajdowało się już schronisko. Po II wojnie światowej przeszło generalny remont i przyjęło polską nazwę Wawel. W 1960 roku umieszczono w wieży telewizyjną stację przekaźnikową i w maju 1961 roku podjęto decyzję o zamknięciu dla turystów tego obiektu. Od tego czasu pełni on funkcję stacji przekaźnikowej dla potrzeb telewizji i radia, chociaż w skrajnych przypadkach przy załamaniu pogody pracownicy stacji mogą przyjąć turystów i uratować zdrowie lub życie.
   Śnieżne Kotły to również doskonały punkt widokowy, z którego roztacza się piękna panorama: Karkonoszy, Gór Izerskich, Gór Kaczawskich, Rudaw Janowickich i Kotliny Jeleniogórskiej. Przy dobrej pogodzie turyści mogą dostrzec nawet Górę Ślężę na Przedgórzu Sudeckim.